بدون عنوان

سلام پسرم....زمان در گذر هست و روزها و ماهها به سرعت برق میگذرند و تو هر روز بزرگ و بزرگتر میشوی و من خوشحالم که لااقل میتونم با ثبت لحظاتت کودکیت را همیشه پایدار نگه دارم...هر روز یک خاطره و حرف جدید برای خودت می سازی و من در دنیای کودکی تو با تو کودکانه زندگی میکنم.....اتا ما رو برده بود رستوران انا در کمربندی سردرود و شما حس عکس انداختن گرفته بودیعلی سان واقعا این عکست کل خاطره هست تو عاشق خاگینه هستی و برای هر نفر یدونه بود که قبل رسیدن سرویس غذاها شما مال همه رو خوردی...بر عکس خاگینه از دلمه بدت می یاد و اصلا دوس نداری ولی اینجا به خاطر عکس برداشتی دستت///توی این عکس هممون بهت خندیدیم اخه بعد صرف خاگینه ها چون گرمت شده بود کتت رو در اوردی و اونجا داری دنبال اویز لباس میگردی و فکر کردی دلفینا اویز هستن و کتت رو روی اونا گذاشتی...مامان فدات بشه که یواشکی اومدی سمت لاک پشت ها و داری اونا رو نگاه میکنی بعد خودت چند نفرم دوست پیدا کردی.کلا اهل دوستی هم هستی و زود دوست پیدا میکنیاینم ندا دوست جون جونیته...همسایه خونه ی مامان بزرگه